Mam wieści że Zimoli także będzie.

Zacznę od najlepszej karty czyli:
Caliqabaal - karta dopracowana graficznie i logicznie. Nie jest za mocna. Ciekawa umiejętność która skłania do przemyśleń jak można ją wykorzystać

Na boga! - karta fajnie dobrana graficznie oraz grywalna. Jednak jest po prostu lepszą kopią Odkrycia prawdziwego wroga. Więc nie wprowadza nic ciekawego do gry. Kolejną rzeczą jest to że moim zdaniem powinna mieć ograniczenie do jednej na stole lub brak kumulowania się. Mogła by być również dołączana do wojownika plemiennego.

Pułapka - fajnie dobrany rysunek i przejrzysty zapis. Jednak według mnie jest mało grywalna co prowadzi że jest dopiero na 3 miejscu.

Trup bohatera - realizacyjnie wszystko jest ok. Jednak zastanawia mnie po co ta karta Szału nie robi a jej zapis jest nie jasny. Czy karta ma na celu by nieżywy Durand wciąż zabierał odporność na sztukę?

Armagedon - przyznam że jest to kosmicznie poroniony pomysł. Już sam koszt karty odstrasza, nie wspominając o długości tekstu. Zapisy typu odporna na wszystkie" zakłóca-cze" przynosi mi na myśl karty pokroju zagraj w dowolnym momencie i wygraj grę Do kolekcji jeszcze powinno wyjść po kopi na każdą inną planetę by nie można było wystawiać poszczególnych korporacji, bractwa i legionu

Jestem za tym co proponuje Skoq.

Mi natomiast znalazło się kilka U z angielskiego morta...

No tyle że po jakiejś walce to równie dobrze czas do końca gry. Czyli radość zwycięstwa mogę zagrać w dowolnym momencie jak już odbędzie się jedna walka w której mój wojownik jest agresorem?

Dla mnie nie ma problemu by robić tak jak opisuje Skoq. Chodzi mi tylko o to że w przypadku jednych zasad robimy wyjątki mimo iż wszystko jest wyraźnie napisane, a w przypadku innych nie.

Z jakiego powodu można zagrać więcej Radości zwycięstwa po walce?

Lutek x1, co do zapachu... najprędzej to częściowo go ograniczyć czyli 1 szt w tali. Pech natomiast powinien być anihilowany.